Randka nad jeziorem!

Ja wiem! Każda z nas chce być adorowana i przed, i po ślubie... Ale może warto od czasu do czasu schować swoją babską dumę w kieszeń??


W tamten piątek mąż był na służbie. Rozmawialiśmy przez telefon. W jego głosie wyczuwałam zmęczenie. ZADECYDOWAŁAM!
Po powrocie do domu o poranku zastał stojąca walizkę w holu. Spakowaną!
- a co to?? - zapytał tylko
- NIESPODZIANKA!

Nie da się odpocząć ciągnąc jednocześnie dwa etaty. Nie ma takich dni w zasadzie, które spędzamy na całkowitym lenistwie. Dla mojego męża dzień wolny od służby, to dzień w pracy, a dzień wolny od pracy  oznacza nadrabianie zaległości w domu i wokół domu. Bo mając dom - jest co robić. A gdy nie ma? To się znajdzie. Zapewniam. A potem zatacza się koło. Obciążenie fizyczne często ma się nijak do obciążenia psychicznego. To taki zawód, taka służba.
Wiem - wiele osób ma gorzej! Dlatego powinniście to przeczytać! 

Tamtego piątku kończąc połączenie już wiedziałam, co powinnam zrobić. Schowałam dumę w kieszeń i wyłożyłam jak kawę na ławę uczucia. Pierwszy raz ponad dzieci postawiłam i siebie, i męża. Żyjemy w dobie internetu. Wystarczyły tylko dwa słowa wstukanych w google, by odnaleźć miejsce, do którego warto zawitać. Nie ma rzeczy niemożliwych! Zachcianki realizuje się TU I TERAZ! Ciągle narzekamy, że czas ucieka nam przez palce. Ciągle obawiamy się, że do naszego życia i związku wkroczyć może rutyna. Czasami to tylko lenistwo związane z przeciążeniem obowiązkami jest tego powodem. Dlatego bez wyrzutów sumienia zorganizowałam 30h tylko we dwoje... A dzieci? Przecież to oczywiste, że z dziadkami mieli niczym w raju?!

Wyjechaliśmy. Nad Powidzkie jeziora. Odpocząć! Do hotelu Moran, w pięknych warunkach. Gdzieś niedaleko, ale jakby na koniec świata... Bez zgiełku miasta, bez obowiązków... Tylko ten jeden raz z myślą o sobie. O NAS. Otoczeni naturą, słońcem otulającym nasze ciała pomimo listopadowej jesieni, wiatrem niosącym zapach jeziora... Zaskoczeni ciszą i spokojem. Zachwyceni widokiem niekończącego się jeziora ciągnącego się wokół hotelu. Zaszyci w pięknym miejscu otoczonym lasami.
Pierwszy raz bez naszych Maluszków. Pierwszy od dawna spacer przy brzegu jeziora. Pierwsze od dawna posiłki skupione tylko na rozkoszowaniu się w obłędnych smakach. Pierwsza od dawna chwila tylko i wyłącznie dla zmysłów, dla duszy i ciała, przy odprężającym wspólnym masażu i w końcu odpoczynek w wodzie, z zamkniętymi oczami, bez myślenia o tym, że ktoś tam na nas za drzwiami niecierpliwie czeka.  Pierwszy od dawna drink wypity bez wyrzutów sumienia. Pierwsza od dawna przespana bez pobudek noc i poranek, w którym do życia budzi wschód słońca odbity w niewzruszonej tafli jeziora. Śniadanie przygotowane od rana, bez sprzątania, bez zmywania. A potem tylko czas dla siebie... w tej relaksującej ciszy. Wystarczająco blisko domu, a jednak tak daleko... 

I chociaż  temat dzieci poruszaliśmy co chwila, i myśli związane z obowiązkami też do nas wracały, to jednak odpoczęliśmy. Tak po prostu. Będąc tylko ze sobą... i chociaż tego dnia podjęliśmy masę decyzji i określiliśmy wspólne cele na nadchodzące miesiące, to nie zabrakło też stworzenia jednego tak oczywistego dla rodziców planu: jeszcze tam wrócimy, w cieplejszym okresie, z dziećmi, bo to absolutnie idealne do pobytu z nimi miejsce. To normalne, prawda??